Ασφάλεια υγείας
Αν έχετε απηυδήσει με το κρατικό σύστημα υγείας -και ποιος δεν έχει; Η ιδιωτική ασφάλεια υγείας υπάρχει για να δώσει λύσεις και να σας κάνει τη ζωή λίγο πιο εύκολη και σίγουρα πολύ πιο αξιοπρεπή: Είτε σας ενδιαφέρει η πρωτοβάθμια περίθαλψη (επισκέψεις σε γιατρούς, ιατρικές εξετάσεις κ.λ.π.), είτε η δευτεροβάθμια (νοσοκομειακή), οι ασφαλιστικές εταιρίες διαθέτουν προγράμματα για κάθε σας ανάγκη, με το ανάλογο κόστος φυσικά. Δείτε όσα πρέπει να γνωρίζετε πριν αποφασίσετε να κάνετε κάποια ιδιωτική ασφάλεια υγείας. Η ασφάλιση με ιδιωτικά προγράμματα υγείας δεν είναι κάτι που μπορεί να τυποποιηθεί απόλυτα μέσω ίντερνετ. Υπάρχουν λεπτομέρειες οι οποίες απαιτούν τη γνώση, τη διάθεση και την εμπειρία ενός εξειδικευμένου ασφαλιστικού συμβούλου. Ένας εξειδικευμένος ασφαλιστικός σύμβουλος ωστόσο μπορεί να αποτυπώσει με απλά λόγια τις βασικές λεπτομέρειες της ασφάλειας υγείας ώστε να ενημερωθεί κάθε ενδιαφερόμενος στην άνεση του υπολογιστή του. Όταν πλέον κάποιος επισκέπτης αυτής της σελίδας ζητήσει προσφορά και εξατομικευμένη πρόταση από τον ασφαλιστικό σύμβουλο έχει εξοικονομηθεί πολύτιμος χρόνος και για τους δύο...
-Τι μπορεί να μας προσφέρει ένα ιδιωτικό ασφαλιστήριο ζωής;
Πρωτοβάθμια νοσηλεία
Απεριόριστες επισκέψεις σε γιατρούς του δικτύου της ασφαλιστικής εταιρίας.
Δυνατότητα να έχει πρόσβαση ο ασφαλισμένος σε γιατρούς της δικής του επιλογής, οι οποίοι δεν ανήκουν στο δίκτυο της ασφαλιστικής, με πλήρη κάλυψη της επίσκεψης (ανάλογα με το είδος του προγράμματος που θα κάνει και τα χρήματα που διατίθεται να πληρώνει).
Απεριόριστες διαγωνιστικές εξετάσεις σε όλα τα μεγάλα διαγνωστικά κέντρα.
Επίδομα τοκετού, από 2.000 έως 3.000 ευρώ, ανάλογα με το πρόγραμμα που θα κάνετε.
Απεριόριστες κατ'οίκον επισκέψεις από γιατρούς της ασφαλιστικής εταιρίας.
Ένα πλήρες check-up ανά έτος.
Δευτεροβάθμια νοσηλεία
Δηλαδή ποσοστό του κόστους νοσηλείας μέχρι και το πλήρες κόστος σε ιδιωτική ή δημόσια κλινική, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών αμοιβών για ιατρούς, χειρούργους και αναισθησιολόγους. Το πλήρες κόστος συνήθως καλύπτεται αν η ιδιωτική ασφάλεια λειτουργεί επικουρικά με τον ΕΟΠΠΥ, το οποίο συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις. Μάλιστα, ανάλογα με το συμβόλαιο που θα κάνετε, το κόστος νοσηλείας μπορεί να φτάσει και τα 2.000.000 ευρώ, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό. Οι μεγάλες ασφαλιστικές αναλαμβάνουν και έξοδα αερομεταφοράς.
Μία ακόμα σημαντική παροχή που μπορείτε, ακόμα, να έχετε μέσω ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρίας είναι η εξής: Αν έχετε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, η εταιρία μπορεί, σε συνεργασία με διεθνείς ιατρικούς ομίλους, να αναλάβει να στείλει όλες τις γνωματεύσεις σας στο εξωτερικό, προκειμένου να βρεθεί πού στον κόσμο υπάρχει ο καλύτερος εξειδικευμένος γιατρός που θα αναλάβει την περίπτωσή σας.
-Κόστος ασφάλισης
Το κόστος κάθε προγράμματος ασφάλισης εξαρτάται φυσικά από την εταιρεία που θα επιλέξετε, τις παροχές που θα ζητήσετε (ποσοστιαία ή πλήρης κάλυψη νοσηλείας, ιατρικές εξετάσεις, επισκέψεις σε ιατρούς κ.λ.π.) και τους κανόνες εκτίμησης κινδύνου της εκάστοτε εταιρείας. Αναφορικά με την τελευταία παράμετρο, ισχύει γενικά ότι όσο νεώτερο και όσο πιο υγιές είναι το άτομο που θα κάνει ιδιωτική ασφάλεια υγείας, τόσο πιο χαμηλά θα είναι τα ασφάλιστρα, ενώ δεν θα υπάρχουν επασφάλιστρα που συνδέονται με χρόνια νοσήματα (π.χ. καρδιά, διαβήτης κ.λ.π.), τα οποία αφορούν τους μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι αν έχετε κάποιο χρόνιο νόσημα δεν θα ασφαλιστείτε, αλλά το κόστος θα είναι υψηλότερο.
-Οι 10 βασικές έννοιες ενός προγράμματος υγείας
1. Διάρκεια: Ένα νοσοκομειακό συμβόλαιο μπορεί να είναι ισόβιο – δηλαδή να ισχύει για όσο ζει ο ασφαλισμένος χωρίς να έχει διαφοροποιήσεις- ή έως τα 65 ή 70 έτη του ασφαλισμένου. Η νέα τάση είναι τα ετησίως ανανεούμενα συμβόλαια για τα οποία η ασφαλιστική κάθε χρόνο αναθεωρεί κόστος και καλύψεις και ενδεχομένως το καταργεί. Αυτό προσφέρει στον ασφαλισμένο οικονομικότερα ασφάλιστρα αλλά δεν τον διασφαλίζει στην πιθανότητα να καταργηθεί το πρόγραμμα σε μια στιγμή που δεν θα μπορεί να ασφαλιστεί αλλού (πχ στα 63 του ή αν έχει προκύψει κάποιο πρόβλημα υγείας στο μεσοδιάστημα). Είναι προφανές ότι τη μεγαλύτερη διασφάλιση την δίνει ένα ισόβιο πρόγραμμα το οποίο θα είναι πάντα σε ισχύ, ανεξάρτητα εάν η ασφαλιστική έχει διακόψει την κυκλοφορία του σε νέους ασφαλισμένους.
2. Όριο κάλυψης: Το μέγιστο ποσό εξόδων που μπορεί να καλύψει μια ασφαλιστική για μια νοσηλεία. Αυτό μπορεί να είναι πχ 400.000€ ανά περίπτωση, ή 600.000€ ετησίως κτλ. Το προτιμότερο είναι να ισχύει μεγάλο όριο κατά περίπτωση γιατί σε ετήσια βάση μπορεί το όριο να εξαντληθεί λόγω διαδοχικών νοσηλειών.
3. Απαλλαγή ή εκπιπτόμενο ποσό: Για λόγους μείωσης του κόστους ενός συμβολαίου, τα περισσότερα προγράμματα προβλέπουν ένα αρχικό ποσό εξόδων το οποίο δεν αποζημιώνεται και πληρώνεται από τον ασφαλισμένο, πχ 1.000 , 1.500 2.000, 3.000 ευρώ. Δηλαδή, εάν μια νοσηλεία κοστίσει 10.000€ και προβλέπεται απαλλαγή 2.000€, η αποζημίωση θα είναι 8.000€. Όσο μεγαλύτερη η απαλλαγή τόσο χαμηλότερα τα ασφάλιστρα.
4. Ποσοστό κάλυψης ή συμμετοχή: Το ποσοστό επί των συνολικών εξόδων που αποζημιώνει η ασφαλιστική ή το ποσοστό το οποίο βαρύνει τον ασφαλισμένο. Για παράδειγμα 90% κάλυψη ισούται με 10% συμμετοχή ασφαλισμένου. Η συνήθης πρακτική είναι να υπάρχει συμμετοχή σε νοσοκομεία του εξωτερικού ή μη συμβεβλημένα – π.χ. 80% σε ΗΠΑ και Καναδά. Είναι εμφανές ότι όπου η κάλυψη είναι 100% είναι το ιδανικό, ιδιαίτερα σε νοσοκομεία του εξωτερικού όπου τα έξοδα είναι πολύ περισσότερα. Η συμμετοχή εφαρμόζεται στο υπόλοιπο των εξόδων μετά την εφαρμογή της απαλλαγής.
5. Όρια αμοιβών ιατρών και δωματίου και τροφής: Συνηθίζεται να υπάρχει ανώτατο όριο στις αμοιβές χειρουργών και αναισθησιολόγων καθώς και στα έξοδα για το κρεβάτι (δωμάτιο και τροφή). Αυτό συμβαίνει κυρίως για να αποφεύγονται υπέρογκες απαιτήσεις από χειρουργούς και νοσοκομεία. Τα όρια αυτά αναγράφονται στον λεγόμενο ‘’πίνακα αμοιβών’’ και πρέπει να είναι γνωστά στον ασφαλισμένο. Παλαιότερα δεν υπήρχαν τέτοιοι περιορισμοί και ακόμα υπάρχουν ασφαλιστήρια χωρίς πίνακα αμοιβών. Ένας σαφής και υψηλός πίνακας εξασφαλίζει πάντως καλύτερα τον ασφαλισμένο απέναντι στις εκτιμήσεις της εταιρείας οι οποίες αντικαθιστούν τον πίνακα αμοιβών με την έκφραση ‘’συνήθεις και λογικές’’. Επιπλέον είναι πολύ σημαντικό και ένα υψηλό ημερήσιο όριο για δωμάτιο και τροφή καθώς το ξενοδοχειακό κομμάτι στοιχίζει πάρα πολύ και ιδιαίτερα στο εξωτερικό.
6. Αναπροσαρμογές: Κάθε χρόνο το κόστος ενός συμβολαίου αυξάνεται λόγω ιατρικού πληθωρισμού, αποζημιώσεων της εταιρείας και ηλικίας ασφαλισμένου. Καλό είναι ο υποψήφιος αγοραστής να ξέρει εκ των προτέρων τους παράγοντες που καθορίζουν τις αναπροσαρμογές και ένα μέσο όρο των τελευταίων ετών.
7. Ανάγκη προέγκρισης μιας νοσηλείας: Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για την σωστή ασφάλιση και αποζημίωση είναι να γνωρίζει ο ασφαλισμένος εάν μια νοσηλεία χρειάζεται προέγκριση για να αποζημιωθεί. Υπάρχουν ασφαλιστήρια τα οποία προβλέπουν ότι εάν δεν ειδοποιηθεί πρώτα η ασφαλιστική για μια νοσηλεία τότε έχει δικαίωμα να μην καλύψει όλα τα έξοδα. Για το λόγο αυτό πρέπει ο ασφαλισμένος να είναι ενήμερος για τη διαδικασία έγκρισης για να μην υπάρξουν προστριβές την στιγμή της αποζημίωσης. Το ιδανικό είναι να μην απαιτείται προέγκριση.
8. Εξαιρέσεις και αναμονές:Το βασικότερο κομμάτι της ασφαλιστικής κάλυψης είναι αυτά που δεν καλύπτονται. Κάθε ασφαλιστήριο αναφέρει ρητά περιπτώσεις οι οποίες δεν αποζημιώνονται ποτέ ή πρέπει να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα για να καλυφθούν- πχ γυναικολογικές παθήσεις καλύπτονται μετά από ένα χρόνο. Ο ασφαλισμένος πρέπει να έχει σαφή ενημέρωση και κατά τη σύναψη της ασφάλισης και αργότερα με την παράδοση του συμβολαίου.
9. Bonus παράλληλης χρήσης δημοσίου ταμείου: Πολλά προγράμματα υγείας επιβραβεύουν με μεγαλύτερη αποζημίωση ή μικρότερη συμμετοχή έναν ασφαλισμένο ο οποίος θα χρησιμοποιήσει και το δημόσιο ταμείο του για να καλύψει μέρος μιας νοσηλείας. Είναι λοιπόν πάντα προς το συμφέρουν του ασφαλισμένου να χρησιμοποιήσει και την κοινωνική του ασφάλιση για να καλύψει ένα ποσοστό και την ιδιωτική ασφάλιση για τα υπόλοιπα χρήματα.
10. Οικογενειακά συμβόλαια: Πολλά είναι τα ασφαλιστήρια που δεν είναι μόνο ατομικά αλλά οικογενειακά για λόγους εκπτώσεων (πχ πατέρας και 2 παιδιά). Το κάθε καλυπτόμενο τέκνο μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία όμως σταματά να καλύπτεται – πχ στα 25 του. Εδώ πρέπει να γίνει σαφές το τι γίνεται όταν βγει το παιδί από το οικογενειακό συμβόλαιο. Εάν δεν προβλέπεται αυτόματη μετάβαση σε ατομικό ασφαλιστήριο ‘’χωρίς έλεγχο ασφαλισιμότητας’’ τότε υπάρχει περίπτωση το παιδί να μείνει ανασφάλιστο εάν έχει παρουσιαστεί πριν κάποια σοβαρή ασθένεια και η εταιρεία δεν του ανανεώνει την ασφάλιση.
-Πώς αποζημιώνεται ο ασφαλισμένος;
Ο συνηθέστερος τρόπος είναι η προσκόμιση από τον ασφαλισμένο των πρωτότυπων τιμολογίων και ιατρικών γνωματεύσεων στην εταιρεία του μετά το πέρας της νοσηλείας. Μετά τον έλεγχο των παραστατικών, η εταιρεία καταβάλει τα προβλεπόμενα στον ασφαλισμένο. Αυτός είναι ο λεγόμενος ‘’απολογιστικός τρόπος’’. Εναλλακτικά, εάν το νοσοκομείο που έγινε νοσηλεία έχει συνεργασία με την ασφαλιστική εταιρεία, ο διακανονισμός γίνεται μεταξύ νοσοκομείου και ασφαλιστικής και ο ασφαλισμένος πληρώνει στο νοσοκομείο την όποια συμμετοχή προβλέπεται.